Poranek z życia mamy Bubusia.

Mamo wstawaj. Hihi, haha wstawaj, no wstawaj, łeeeeeee! Pampers mi przebierz. Gdzie idziesz? Ej, ja
też się chcę myć najlepiej cały, długo. No choć już, trzeba zrobić ama, no choć po co się czeszesz i tak zaraz będę Ciebie czochrał. Ej, dawaj ama, a co mnie obchodzi, że jeszcze nie zrobiłaś. No daj kawałek. O, pyszne, dziękuje! Ej, choć się bawić. To co, że nie skończyłaś śniadania. Nie chcesz? Ok idę sam. O szafka, a w szafce mąka, ale będzie zabawa. Jak to nie wolno? Ale ją chcę! Łeeeeeee! Idę sobie. No choć już. Łeeeeeee. Zobacz idę rozrabiać, zaraz na pewno przyjdziesz. O śniadanie! Haha. Ja chcę usiąść obok Ciebie. Nie! Nie chcę na krzesełko. Nieeehee! Ja chcę na łóżko obok Ciebie jak dorosły. Będę grzeczny. Przytulę Ciebie, puść mnie na łóżko, obiecuję, że nie będę wcierał chlebka w tapczan. Dziękuje, kocham Cię, choć się przytulić, obok Ciebie jest fajniej. Co masz? Daj mi Twoje ama. Nie wierzę, że masz takie same. Już mi się znudziło. Choć, ja będę się bawił, a ty mi dawaj po kawałku. Już się najadłem. Choć papa. No masz. Przyniosłem Ci moje spodenki, ubierz mi i idziemy. Gdzie Ty idziesz? Co robisz? Nie ubieraj się. Po co? Możesz iść w piżamie. Nie ubierają się, tracisz czas, ja chcę iść! Już! Teraz! Łeeeeeee! Co to? O kremik, lubię kremik. Daj posmaruję Ci rękę. Też Cię kocham. Dam Ci buzi. No już, nie ściskaj mnie tak, wystarczy. Choć papa. Idziemy papa? Na prawdę? Moja, moja mamusia, tuli, tuli. Idę do wózka. Jeeeeeee! Piiiiiiisk! Idziemy papa.